DE EXORCIZANDIS
OBSESSIS A DÆMONIO
R I T U A L E R O M A N U M
PAULI V PONTIFICIS MAXIMI
OBSESSIS A DÆMONIO
R I T U A L E R O M A N U M
PAULI V PONTIFICIS MAXIMI
JUSSU EDITUM
ALIORUMQUE PONTIFICUM
CURA RECOGNITUM
ATQUE AUCTORITATE
SSMI D.N. PII PAPAE XI
AD NORMAM CODICIS JURIS CANONICI
ACCOMODATUM
EDITIO TYPICA
ROMAE
TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS
MDCCCCXVI
Caput I
De exorcizandis
obsessis a dæmonio
SACERDOS,
de peculiari et expressa Ordinarii licentia, vexatos a dæmone
exorcizaturus,
ea qua par est pietate, prudentia, ac vitæ integritate præditus
esse debet: qui non sua, sed divina fretus virtute, ab omni
rerum humanarum cupiditate alienus, tam pium opus ex caritate
constanter et humiliter exsequatur. Hunc præterea maturæ ætatis
esse decet, et non solum officio, sed etiam morum gravitate
reverendum.
2. Ut
igitur suo munere recte fungatur, cum alia multa sibi utilia
documenta, quæ brevitatis gratia hoc loco prætermittuntur, ex
probatis auctoribus, et ex usu noscere studeat; tum hæc pauca
magis necessaria diligenter observabit.
3. In
primis, ne facile credat, aliquem a dæmonio obsessum esse, sed
nota habeat ea signa, quibus obsessus dignoscitur ab iis, qui
vel atra bile, vel morbo aliquo laborant. Signa autem obsidentis
dæmonis sunt: ignota lingua loqui pluribus verbis, vel loquentem
intelligere; distantia, et occulta patefacere; vires supra
ætatis seu conditionis naturam ostendere; et id genus alia, quæ
cum plurima concurrunt, majora sunt indicia.
4. Hæc autem ut magis cognoscat, post unum aut alterum exorcismum interroget obsessum, quid senserit in animo, vel in corpore, ut sciat etiam, ad quænam verba magis diaboli conturbentur, ut ea deinceps magis inculcet ac repetat.
5. Advertat, quibus artibus ac deceptionibus utantur dæmones ad Exorcistam decipiendum: solent enim ut plurimum fallaciter respondere, et difficile se manifestare, ut Exorcista diu defatigatus desistat; aut infirmus videatur non esse a dæmonio vexatus.
6. Aliquando postquam sunt manifesti, abscondunt se, et relinquunt corpus quasi liberum ab omni molestia, ut infirmus se omnino esse liberatum: sed cessare non debet Exorcista, donec viderit signa liberationis.
7. Aliquando etiam dæmones ponunt quæcumque possunt impedimenta, ne infirmus se subjiciat exorcismis, vel conantur persuadere infirmitatem esse naturalem; interdum, durante exorcismo, faciunt ut dormiat infirmus, et ei visionem aliquam ostendunt, subtrahendo se, ut infirmus liberatus videatur.
8. Aliqui ostendunt factum maleficium, et a quibus sit factum, et modum ad illud dissipandum: sed caveat, ne ob hoc ad magos, vel ad sagas, vel ad alios, quam ad Ecclesiæ ministros confugiat, aut illa superstitione, aut alio modo illicito utatur.
9. Quandoque diabolus infirmum quiescere, et suscipere sanctissimam Eucharistiam permittit, ut discessisse videatur. Denique innumerabiles sunt artes et fraudes diaboli ad decipiendum hominem, quibus ne fallatur, Exorcista cautus esse debet.
10. Quare memor, Dominum nostrum dixisse, genus esse dæmoniorum, quod non ejicitur nisi per orationem et jejunium (Matth. 17, 20), hæc duo potissimum remedia ad impetrandum divinum auxilium, dæmonesque pellendos, exemplo Sanctorum Patrum, quoad ejus fieri poterit, tum per se, tum per alios curet adhiberi.
11. In ecclesiam, si commode fieri potest, vel in alium religiosum et honestum locum seorsum a multitudine perductus energumenus exorcizetur; sed si sit ægrotus, vel alia honesta de causa, in domo privata exorcizari poterit.
12. Admoneatur obsessus, si mente et corpore valeat, ut pro se oret Deum, ac jejunet, et sacra confessione et communione sæpius ad arbitrium Sacerdotis se muniat; et dum exorcizatur, totum se colligat, et ad Deum convertat ac firma fide salutem ab eo deposcat cum omni humilitate.
Et cum vehementius vexatur, patienter sustineat, nihil diffidens de auxilio Dei.
13. Habeat præ manibus, vel in conspectu Crucifixum. Reliquiæ quoque Sanctorum, ubi haberi possint, decenter ac tuto colligatæ, et coopertæ, ad pectus, vel ad caput obsessi reverenter admoveantur; sed caveatur, ne res sacræ indigne tractentur, aut illis a dæmone ulla fiat injuria. Sanctissima vero Eucharista super caput obsessi, aut aliter ejus corpori ne admoveatur, ob irreverentiæ periculum.
14. Exorcista ne vagetur in multiloquio, aut supervacaneis vel curiosis interrogationibus, præsertim de rebus futuris et occultis, ad suum munus non pertinentibus; sed jubeat immundum spiritum tacere, et ad interrogata tantum respondere; neve ei credatur, si dæmon simularet se esse animam alicujus Sancti, vel defuncti, vel Angelum bonum.
15. Necessariæ vero interrogationes sunt, ex. gr. de numero et nomine spirituum obsidentium, de tempore quo ingressi sunt, de causa, et aliis hujusmodi. Ceteras autem dæmonis nugas, risus, et ineptias Exorcista cohibeat, aut contemnat, et circumstantes, qui pauci esse debent, admoneat, ne hæc curent, neque ipsi interrogent obsessum; sed potius humiliter et enixe Deum pro eo precentur.
16. Exorcismos vero faciat ac legat cum imperio, et autoritate, magna fide, et humilitate, atque fervore; et cum viderit spiritum valde torqueri, tunc magis instet et urgeat. Et quoties viderit obsessum in aliqua corporis parte commoveri, aut pungi, aut tumorem alicubi apparere, ibi faciat signum crucis, et aqua benedicta aspergat, quam tunc in promptu habeat.
17. Observet etiam ad quæ verba dæmones magis contremiscant, et ea sæpius repetat; et quando pervenerit ad comminationem, eam iterum et sæpius proferat, semper pœnam augendo; ac si videat se proficere, in ipsa perseveret per duas, tres, quatuor horas, et amplius prout poterit, donec victoriam consequatur.
18. Caveat proinde Exorcista, ne ullam medicinam infirmo obsesso præbeat, aut suadeat; sed hanc curam medicis relinquat.
19. Mulierem exorcizans, semper secum habeat honestas personas, quæ obsessum teneant, dum exagitatur a dæmonio; quæ quidem personæ sint patienti, si fieri potest, cognatione proximæ; atque honestatis memor Exorcista caveat, ne quid dicat, vel faciat, quod sibi, aut aliis occasio esse possit pravæ cogitationis.
20. Dum exorcizat, utatur sacræ Scripturæ verbis potius, quam suis, aut alienis. Jubeatque dæmonem dicere, an detineatur in illo corpore ob aliquam operam magicam, aut malefica signa, vel instrumenta, quæ si obsessus ore sumpserit, evomat; vel si alibi extra corpus fuerint, ea revelet; et inventa comburantur. Moneatur etiam obsessus, ut tentationes suas omnes Exorcistæ patefaciat.
21. Si vero obsessus liberatus fuerit, moneatur, ut diligenter sibi caveat a peccatis, ne occasionem dæmoni præbeat in ipsum revertendi, ne fiant novissima hominis illius pejora prioribus.
4. Hæc autem ut magis cognoscat, post unum aut alterum exorcismum interroget obsessum, quid senserit in animo, vel in corpore, ut sciat etiam, ad quænam verba magis diaboli conturbentur, ut ea deinceps magis inculcet ac repetat.
5. Advertat, quibus artibus ac deceptionibus utantur dæmones ad Exorcistam decipiendum: solent enim ut plurimum fallaciter respondere, et difficile se manifestare, ut Exorcista diu defatigatus desistat; aut infirmus videatur non esse a dæmonio vexatus.
6. Aliquando postquam sunt manifesti, abscondunt se, et relinquunt corpus quasi liberum ab omni molestia, ut infirmus se omnino esse liberatum: sed cessare non debet Exorcista, donec viderit signa liberationis.
7. Aliquando etiam dæmones ponunt quæcumque possunt impedimenta, ne infirmus se subjiciat exorcismis, vel conantur persuadere infirmitatem esse naturalem; interdum, durante exorcismo, faciunt ut dormiat infirmus, et ei visionem aliquam ostendunt, subtrahendo se, ut infirmus liberatus videatur.
8. Aliqui ostendunt factum maleficium, et a quibus sit factum, et modum ad illud dissipandum: sed caveat, ne ob hoc ad magos, vel ad sagas, vel ad alios, quam ad Ecclesiæ ministros confugiat, aut illa superstitione, aut alio modo illicito utatur.
9. Quandoque diabolus infirmum quiescere, et suscipere sanctissimam Eucharistiam permittit, ut discessisse videatur. Denique innumerabiles sunt artes et fraudes diaboli ad decipiendum hominem, quibus ne fallatur, Exorcista cautus esse debet.
10. Quare memor, Dominum nostrum dixisse, genus esse dæmoniorum, quod non ejicitur nisi per orationem et jejunium (Matth. 17, 20), hæc duo potissimum remedia ad impetrandum divinum auxilium, dæmonesque pellendos, exemplo Sanctorum Patrum, quoad ejus fieri poterit, tum per se, tum per alios curet adhiberi.
11. In ecclesiam, si commode fieri potest, vel in alium religiosum et honestum locum seorsum a multitudine perductus energumenus exorcizetur; sed si sit ægrotus, vel alia honesta de causa, in domo privata exorcizari poterit.
12. Admoneatur obsessus, si mente et corpore valeat, ut pro se oret Deum, ac jejunet, et sacra confessione et communione sæpius ad arbitrium Sacerdotis se muniat; et dum exorcizatur, totum se colligat, et ad Deum convertat ac firma fide salutem ab eo deposcat cum omni humilitate.
Et cum vehementius vexatur, patienter sustineat, nihil diffidens de auxilio Dei.
13. Habeat præ manibus, vel in conspectu Crucifixum. Reliquiæ quoque Sanctorum, ubi haberi possint, decenter ac tuto colligatæ, et coopertæ, ad pectus, vel ad caput obsessi reverenter admoveantur; sed caveatur, ne res sacræ indigne tractentur, aut illis a dæmone ulla fiat injuria. Sanctissima vero Eucharista super caput obsessi, aut aliter ejus corpori ne admoveatur, ob irreverentiæ periculum.
14. Exorcista ne vagetur in multiloquio, aut supervacaneis vel curiosis interrogationibus, præsertim de rebus futuris et occultis, ad suum munus non pertinentibus; sed jubeat immundum spiritum tacere, et ad interrogata tantum respondere; neve ei credatur, si dæmon simularet se esse animam alicujus Sancti, vel defuncti, vel Angelum bonum.
15. Necessariæ vero interrogationes sunt, ex. gr. de numero et nomine spirituum obsidentium, de tempore quo ingressi sunt, de causa, et aliis hujusmodi. Ceteras autem dæmonis nugas, risus, et ineptias Exorcista cohibeat, aut contemnat, et circumstantes, qui pauci esse debent, admoneat, ne hæc curent, neque ipsi interrogent obsessum; sed potius humiliter et enixe Deum pro eo precentur.
16. Exorcismos vero faciat ac legat cum imperio, et autoritate, magna fide, et humilitate, atque fervore; et cum viderit spiritum valde torqueri, tunc magis instet et urgeat. Et quoties viderit obsessum in aliqua corporis parte commoveri, aut pungi, aut tumorem alicubi apparere, ibi faciat signum crucis, et aqua benedicta aspergat, quam tunc in promptu habeat.
17. Observet etiam ad quæ verba dæmones magis contremiscant, et ea sæpius repetat; et quando pervenerit ad comminationem, eam iterum et sæpius proferat, semper pœnam augendo; ac si videat se proficere, in ipsa perseveret per duas, tres, quatuor horas, et amplius prout poterit, donec victoriam consequatur.
18. Caveat proinde Exorcista, ne ullam medicinam infirmo obsesso præbeat, aut suadeat; sed hanc curam medicis relinquat.
19. Mulierem exorcizans, semper secum habeat honestas personas, quæ obsessum teneant, dum exagitatur a dæmonio; quæ quidem personæ sint patienti, si fieri potest, cognatione proximæ; atque honestatis memor Exorcista caveat, ne quid dicat, vel faciat, quod sibi, aut aliis occasio esse possit pravæ cogitationis.
20. Dum exorcizat, utatur sacræ Scripturæ verbis potius, quam suis, aut alienis. Jubeatque dæmonem dicere, an detineatur in illo corpore ob aliquam operam magicam, aut malefica signa, vel instrumenta, quæ si obsessus ore sumpserit, evomat; vel si alibi extra corpus fuerint, ea revelet; et inventa comburantur. Moneatur etiam obsessus, ut tentationes suas omnes Exorcistæ patefaciat.
21. Si vero obsessus liberatus fuerit, moneatur, ut diligenter sibi caveat a peccatis, ne occasionem dæmoni præbeat in ipsum revertendi, ne fiant novissima hominis illius pejora prioribus.
Caput II
Ritus exorcizandi
obsessos a dæmonio
Ritus exorcizandi
obsessos a dæmonio
Sacerdos
ab Ordinario delegatus, rite confessus, aut saltem corde peccata
sua detestans, peracto, si commode fieri possit, Sanctissimo
Missæ sacrificio, divinoque auxilio piis precibus implorato,
superpelliceo et stola violacea indutus, et coram se habens
obsessum ligatum, si sit periculum, eum, se et astantes
communiat signo crucis, et aspergat aqua benedicta, et genibus
flexis, aliis respondentibus, dicat Litanias ordinarias usque ad
Preces exclusive.
Kyrie,
eléison.
Christe, eléison.
Kyrie, eléison.
Christe, audi nos.
Christe, exáudi
nos.
Pater de cælis, Deus, miserére nobis.
Fili, Redémptor
mundi, Deus, miserére nobis.
Spiritus Sancte,
Deus, miserére nobis.
Sancta Trinitas,
unus Deus, miserére nobis.
Sancta Maria, ora pro nobis.
Sancta Dei
Génitrix, ora pro nobis.
Sancta Virgo
virginum, ora pro nobis.
Sancte Michaël,
ora pro nobis.
Sancte Gábriel,
ora pro nobis.
Sancte Ráphaël,
ora pro nobis.
Omnes sancti
Angeli et Archángeli, oráte pro nobis.
Omnes sancti
beatórum Spirituum órdines, oráte pro nobis.
Sancte Joánnes
Baptista, ora pro nobis
Sante Joseph, ora
pro nobis.
Omnes sancti
Patriárchæ et Prophétæ, oráte pro nobis.
Sancte Petre, ora
pro nobis.
Sancte Paule, ora
pro nobis.
Sancte Andréa, ora
pro nobis.
Sancte Jacóbe, ora
pro nobis.
Sancte Joánnes,
ora pro nobis.
Sancte Thoma, ora
pro nobis.
Sancte Jacóbe, ora
pro nobis.
Sancte Philippe,
ora pro nobis.
Sancte
Bartholomæe, ora pro nobis.
Sancte Matthæe,
ora pro nobis.
Sancte Simon, ora
pro nobis.
Sancte Thaddæe,
ora pro nobis.
Sancte Matthia,
ora pro nobis.
Sancte Bárnaba,
ora pro nobis.
Sancte Luca, ora
pro nobis.
Sancte Marce, ora
pro nobis.
Omnes sancti
Apóstoli et Evangelistæ, oráte pro nobis.
Omnes sancti
Discipuli Dómini, oráte pro nobis.
Omnes sancti
Innocéntes, oráte pro nobis.
Sancte Stéphane,
ora pro nobis.
Sancte Laurénti,
ora pro nobis.
Sancte Vincénti,
ora pro nobis.
Sancti Fabiáne et
Sebastiáne, oráte pro nobis.
Sancti Joánnes et
Paule, oráte pro nobis.
Sancti Cosma et
Damiáne, oráte pro nobis.
Sancti Gervási et
Protási, oráte pro nobis.
Omnes sancti
Mártyres, oráte pro nobis.
Sancte Silvéster,
ora pro nobis.
Sancte Gregóri,
ora pro nobis.
Sancte Ambrósi,
ora pro nobis.
Sancte Augustine,
ora pro nobis.
Sancte Hierónyme,
ora pro nobis.
Sancte Martine,
ora pro nobis.
Sancte Nicoláe,
ora pro nobis.
Omnes sancti
Pontifices et Confessóres, oráte pro nobis.
Omnes sancti
Doctóres, oráte pro nobis.
Sancte Antóni, ora
pro nobis.
Sancte Benedicte,
ora pro nobis.
Sancte Bernárde,
ora pro nobis.
Sancte Dominice,
ora pro nobis.
Sancte Francisce,
ora pro nobis.
Omnes sancti
Sacerdótes et Levitæ, oráte pro nobis.
Omnes sancti
Mónachi et Eremitæ, oráte pro nobis.
Sancta Maria
Magdaléna, ora pro nobis.
Sancta Agatha, ora
pro nobis.
Sancta Lúcia, ora
pro nobis.
Sancta Agnes, ora
pro nobis.
Sancta Cæcilia,
ora pro nobis.
Sancta Catharina,
ora pro nobis.
Sancta Anastásia,
ora pro nobis.
Omnes sanctæ
Virgines et Viduæ, oráte pro nobis.
Omnes Sancti et
Sanctæ Dei, intercédite pro nobis.
Propitius esto, parce nobis, Dómine.
Propitius esto,
exáudi nos, Dómine.
Ab omni malo,
libera nos, Dómine.
Ab omni peccáto,
libera nos, Dómine.
Ab ira tua, libera
nos, Dómine.
A subitánea et
improvisa morte, libera nos, Dómine.
Ab insidiis
diáboli, libera nos, Dómine.
Ab ira, et ódio,
et omni mala voluntáte, libera nos, Dómine.
A spiritu
fornicatiónis, libera nos, Dómine.
A fúlgure et
tempestáte, libera nos, Dómine.
A flagéllo
terræmótus, libera nos, Dómine.
A peste, fame et
bello, libera nos, Dómine.
A morte perpétua,
libera nos, Dómine.
Per mystérium
sanctæ Incarnatiónis tuæ, libera nos, Dómine.
Per Advéntuum
tuum, libera nos, Dómine.
Per Nativitátem
tuam, libera nos, Dómine.
Per Baptismum et
sanctum jejúnium tuum, libera nos, Dómine.
Per Crucem et
Passiónem tuam, libera nos, Dómine.
Per Mortem et
sepultúram tuam, libera nos, Dómine.
Per sanctam
Resurrectiónem tuam, libera nos, Dómine.
Per admirábilem
Ascensiónem tuam, libera nos, Dómine.
Per advéntum
Spiritus Sancti Parácliti, libera nos, Dómine.
In die judicii,
libera nos, Dómine.
Peccatóres, te rogámus, audi nos.
Ut nobis parcas,
te rogámus, audi nos.
Ut nobis
indúlgeas, te rogámus, audi nos.
Ut ad veram
pæniténtiam nos perdúcere dignéris, te rogámus, audi nos.
Ut Ecclésiam tuam
sanctam régere et conserváre dignéris, te rogámus,
audi nos.
audi nos.
Ut Domnum
Apostólicum et omnes ecclesiasticos órdines
in sancta religióne conserváre dignéris, te rogámus, audi nos.
in sancta religióne conserváre dignéris, te rogámus, audi nos.
Ut inimicos sanctæ
Ecclésiæ humiliáre dignéris, te rogámus, audi nos.
Ut régibus et
principibus christiánis pacem,
et veram concórdiam donáre dignéris, te rogámus, audi nos.
et veram concórdiam donáre dignéris, te rogámus, audi nos.
Ut cuncto pópulo
christiáno
pacem et unitátem largiri dignéris, te rogámus, audi nos.
pacem et unitátem largiri dignéris, te rogámus, audi nos.
Ut omnes errántes
ad unitátem Ecclésiæ revocáre, et infidéles
univérsos
ad Evangélii lumen perdúcere dignéris, te rogámus, audi nos.
ad Evangélii lumen perdúcere dignéris, te rogámus, audi nos.
Ut nosmetipsos in
tuo sancto servitio
confortáre, et conserváre dignéris, te rogámus, audi nos.
confortáre, et conserváre dignéris, te rogámus, audi nos.
Ut mentes nostras
ad cæléstia desidéria érigas, te rogámus, audi nos.
Ut ómnibus
benefactóribus nostris
sempitérna bona retribuas, te rogámus, audi nos.
sempitérna bona retribuas, te rogámus, audi nos.
Ut ánimas
nostras, fratrum, propinquórum et benefactórum nostrorum
ab ætérna damnatióne eripias, te rogámus, audi nos.
ab ætérna damnatióne eripias, te rogámus, audi nos.
Ut fructus terræ
dare et conserváre dignéris, te rogámus, audi nos.
Ut ómnibus
fidélibus defúnctis
réquiem ætérnam donáre dignéris, te rogámus, audi nos.
réquiem ætérnam donáre dignéris, te rogámus, audi nos.
Ut nos exaudire
dignéris, te rogámus, audi nos.
Fili Dei, te
rogámus, audi nos.
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi, parce nobis, Dómine.
Agnus Dei, qui
tollis peccáta mundi, exaudi nos Dómine.
Agnus Dei, qui
tollis peccáta mundi, miserere nobis.
Christe, audi nos.
Christe, exáudi
nos.
Kyrie, eléison.
Christe, eléison.
Kyrie, eléison.
Postea dicat:
Ant.
Ne reminiscáris,
Domine, delicta nostra vel paréntum nostrórum: neque vindíctam
sumas de peccátis nostris.
Pater noster
secreto usque ad
V.
Et ne nos
indúcas in tentatiónem.
R. Sed líbera nos a malo.
R. Sed líbera nos a malo.
Psalmus 53
Deus,
in nómine tuo salvum me fac,
et virtúte tua age causam meam.
et virtúte tua age causam meam.
Deus, audi
oratiónem meam;
áuribus pércipe verba oris mei.
áuribus pércipe verba oris mei.
Nam supérbi
insurréxerunt contra me, et violénti quæsiérunt vitam meam;
non proposuérunt Deum ante óculos suos.
non proposuérunt Deum ante óculos suos.
Ecce, Deus ádjuvat
me,
Dóminus susténtat vitam meam.
Dóminus susténtat vitam meam.
Retórque malum in
adversários meos,
et pro fidelitáte tua déstrue illos.
et pro fidelitáte tua déstrue illos.
Voluntárie
sacrificábo tibi,
celebrábo nomen tuum, Dómine, quia bonum est.
celebrábo nomen tuum, Dómine, quia bonum est.
Nam ex omni
tribulatióne eripuit me,
et inimícos meos confúsos vidit óculus meus.
et inimícos meos confúsos vidit óculus meus.
Glória Patri.
V.
Salvum
(-am)
fac servum tuum (ancillam
tuam).
R. Deus meus, sperántem in te.
R. Deus meus, sperántem in te.
V.
Esto ei,
Dómine, turris fortitúdinis.
R. A fácie inimíci.
R. A fácie inimíci.
V.
Nihil
proficiat inimicus in eo (ea).
R. Et fílius iniquitátis non appónat nocére ei.
R. Et fílius iniquitátis non appónat nocére ei.
V.
Mitte ei,
Dómine, auxilium de sancto.
R. Et de Sion tuére eum (eam)
R. Et de Sion tuére eum (eam)
V.
Dómine,
exaudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
R. Et clamor meus ad te véniat.
V.
Dóminus
vobíscum.
R. Et cum spírito tuo.
R. Et cum spírito tuo.
Orémus. Oratio.
DEUS,
cui próprium est miseréri semper et párcere: súscipe
deprecatiónem nostram; ut hunc fámulum tuum, quem
(hanc
fámulam tuam, quam)
delictórum caténa constríngit, miserátio tuæ pietátis cleménter
absólvat.
DÓMINE
sancte, Pater omnípotens, ætérne
Deus, Pater Dómini nostri Jesu Christi, qui illum réfugam
tyránnum et apóstatam gehénnæ ígnibus deputásti, quique
Unigénitum tuum in hunc mundum misísti, ut illum rugiéntem
contéreret: velóciter atténde, accélera, ut erípias hóminem ad
imáginem et similitúdinem tuam creátum, a ruína et dæmónio
meridiáno. Da, Dómine, terrórem tuum super béstiam, quæ
extérminat vineam tuam. Da fidúciam servis tuis contra
nequíssimum dracónem pugnáre fortíssime, ne contémnat sperántes
in te, et ne dicat, sicut in Pharaóne, qui jam dixit: Deum non
novi, nec Israël dimítto. Urgeat illum déxtera tua potens
discédere a fámulo tuo N.
(a fámula tua N.)
,
ne diútius præsúmat captívum tenére, quem tu ad imáginem tuam
fácere dignátus es, et in Fílio tuo redemísti: Qui tecum vivit
et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sæcula
sæculórum.
R. Amen.
,
ne diútius præsúmat captívum tenére, quem tu ad imáginem tuam
fácere dignátus es, et in Fílio tuo redemísti: Qui tecum vivit
et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sæcula
sæculórum.
R. Amen.
2. Deinde
præcipiat dæmoni hunc in modum:
PRÆCÍPIO
tibi, quicúmque es, spíritus immúnde, et ómnibus sóciis tuis
hunc Dei fámulum
(hanc Dei fámulam) obsidéntibus: ut per
mystéria incarnatiónis, passiónis, resurrectiónis et ascensiónis
Dómini nostri Jesu Christi, per missiónem Spíritus Sancti, et
per advéntum ejúsdem Dómini nostri ad judicium, dicas mihi nomen
tuum, diem et horam éxitus tui, cum áliquo signo: et ut mihi Dei
minístro licet indígno, prorsus in ómnibus obédias: neque hanc
creatúram Dei, vel circumstántes, aut eórum bona ullo modo
offéndas.
3.
Deinde legantur
super obsessum hæc Evangelia, vel saltem unum.
Léctio sancti
Evangélii secúndum Joánnem.
(Jo
1, 1-14)
Hæc dicens, signat se et obsessum
in fronte, ore et pectore.
IN
PRINCIPIO erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat
Verbum. Hoc erat in principio apud Deum. Omnia per ipsum facta
sunt:
et sine ipso factum est nihil, quod factum est: in ipso vita
erat, et vita erat lux hominum: et lux in tenebris lucet, et
tenebræ eam non comprehenderunt.
Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Johannes. Hic venit in testimonium, ut testimonium perhiberet de lumine, ut omnes crederent per illum.
Non erat ille lux, sed ut testimonium perhiberet de lumine. Erat lux vera, quæ illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum. In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognovit. In propria venit, et sui eum non receperunt. Quotquot autem receperunt eum, dedit eis potestatem filios Dei fieri, his, qui credunt in nomine ejus: qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carnis, neque ex voluntate viri, sed ex Deo nati sunt (hic genuflectitur). Et Verbum caro factum est, et habitavit in nobis: et vidimus gloriam ejus, gloriam quasi unigeniti a patre, plenum gratiæ et veritatis.
Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Johannes. Hic venit in testimonium, ut testimonium perhiberet de lumine, ut omnes crederent per illum.
Non erat ille lux, sed ut testimonium perhiberet de lumine. Erat lux vera, quæ illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum. In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognovit. In propria venit, et sui eum non receperunt. Quotquot autem receperunt eum, dedit eis potestatem filios Dei fieri, his, qui credunt in nomine ejus: qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carnis, neque ex voluntate viri, sed ex Deo nati sunt (hic genuflectitur). Et Verbum caro factum est, et habitavit in nobis: et vidimus gloriam ejus, gloriam quasi unigeniti a patre, plenum gratiæ et veritatis.
Léctio sancti Evangélii secúndum Marcum
Marc. 16, 15-18
IN
ILLO témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Eúntes in mundum
univérsum, prædicáte Evangélium omni creatúræ. Qui credíderit,
et baptizátus fuérit, salvus erit: qui vero non credíderit,
condemnábitur. Signa autem eos, qui credíderint, hæc sequéntur:
In nómine meo dæmónia ejícient: linguis loquéntur novis:
serpéntes tollent: et si mortíferum quid bíberint, non eis
nocébit: super ægros manus impónent, et bene habébunt.
Léctio
sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc. 10, 17-20
Luc. 10, 17-20
IN
ILLO témpore: Revérsi sunt septuagínta duo cum gáudio, dícentes
ad Jesum: Dómine, étiam dæmónia subjiciúntur nóbis in nómine
tuo. Et ait illis: Vidébam sátanam sicut fulgur de cælo
cadéntem. Ecce dedi vobis potestátem calcándi supra serpéntes,
et scorpiónes, et super omnem virtútem inimíci: et nihil vobis
nocébit. Verumtamen in hoc nolíte gaudére, quia spíritus vobis
subjiciúntur: gaudéte autem, quod nómina vestra scripta sunt in
cælis.
Léctio
sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc. 11, 14-22
Luc. 11, 14-22
IN
ILLO témpore: Erat Jesus ejíciens dæmónium, et illud erat mutum.
Et cum ejecísset dæmónium, locútus est mutus, et admirátæ sunt
turbæ.
Quidam autem ex eis dixérunt: In
Beélzebub príncipe dæmóniorum éjicit dæmónia. Et álii tentántes,
signum de cælo quærébant ab eo. Ipse autem ut vidit cogitatiónes
eórum, dixit eis: Omne regnum in seípsum divísum desolábitur, et
domus supra domum cadet. Si autem et sátanas in seípsum divísus
est, quómodo stabit regnum eius? Quia dícitis, in Beélzebub
ejício dæmónia.
Si autem ego in Beélzebub ejício
dæmónia, filii vestri in quo ejíciunt? Ideo ipsi júdices vestri
erunt. Porro si in dígito Dei ejício dæmónia: profécto pervénit
in vos regnum Dei. Cum fortis armátus custódit átrium suum, in
pace sunt ea, quæ póssidet. Si autem fórtior eo supervéniens
vícerit eum, univérsa arma ejus áuferet, in quibus confidébat,
et spólia ejus distribuet.
V.
Dómine, exaudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
R. Et clamor meus ad te véniat.
V.
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spírito tuo.
R. Et cum spírito tuo.
Orémus. Oratio.
OMNÍPOTENS
Dómine, Verbum Dei Patris, Christe Jesu, Deus et Dóminus
univérsæ creatúræ: qui sanctis Apóstolis tuis dedísti potestátem
calcándi super serpéntes et scorpiónes: qui inter cétera
mirabílium tuórum præcépta dignátus es dícere: Dæmones effugáte:
cujus virtúte motus tamquam fulgur de cælo sátanas cécidit: tuum
sanctum nomen cum timóre et tremóre supplíciter déprecor, ut
indigníssimo mihi servo tuo, data vénia ómnium delictórum
meórum, constantem fidem, et potestátem donáre dignéris, ut hunc
crudélem dæmonem, bráchii tui sancti munítus poténtia, fidénter
et secúrus aggrédiar: per te, Jesu Christe, Dómine Deus noster,
qui ventúrus es judicáre vivos et mórtuos, et sæculum per ignem.
R.
Amen.
4.
Deinde muniat se et obsessum signo
crucis, imponat extremam partem stolæ collo ejus, et dextera
manu sua capiti ejus imposita, constanter et magna cum fide
dicat ea quæ sequuntur:
V.
Ecce Crucem Dómini, fúgite, partes advérsæ.
R. Vicit leo de tribu Juda, radix David.
R. Vicit leo de tribu Juda, radix David.
V.
Dómine, exaudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
R. Et clamor meus ad te véniat.
V.
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spírito tuo.
R. Et cum spírito tuo.
Orémus.
Oratio.
Deus, et Pater
Dómini nostri Jesu Christi, invoco nomen sanctum tuum, et
cleméntiam tuam supplex expósco: ut advérsus hunc, et omnem
immúndum spíritum, qui vexat hoc plasma tuum, mihi auxilium
præstáre dignéris. Per eúmdem Dóminum.
R.
Amen.
Exorcismus
EXORCIZO
te, immundíssime spíritus, omnis incúrsio adversárii, omne
phantasma, omnis légio, in nómine Dómini nostri Jesu
Christi eradicáre, et effugáre ab
hoc plásmate Dei
.
Ipse tibi ímperat, qui te de supérnis cæælórum in inferióra
terræ demérgi præcépit. Ipse tibi ímperat, qui mari, ventis et
tempestátibus imperávit. Audi ergo, et time, sátana, inimice
fidei, hostis géneris humáni, mortis addúctor, vitæ raptor,
justítiæ declinátor, malórum radix, fomes vitiórum, sedúctor
hóminum, próditor géntium, incitátor invídiæ, origo avaritiæ,
causa discórdiæ, excitátor dolórum: quid stas, et resistis, cum
scias, Christum Dóminum vias tuas pérdere? Illum métue, qui in
Isaac immolátus est, in Joseph venúndatus, in agno occísus, in
hómine crucifixus, deinde inférni triumphátor fuit.
Sequentes cruces fiant in fronte
obsessi. Recéde ergo in nómine
Patris
,
et Fílii
,
et Spíritus
Sancti: da locum Spirítui Sancto,
per hoc signum sanctæ
Crucis Jesu Christi Dómini nostri:
Qui cum Patre et eódem Spíritu Sancto vivit et regnat Deus, per
ómnia sæcula sæculórum.
Christi eradicáre, et effugáre ab
hoc plásmate Dei
.
Ipse tibi ímperat, qui te de supérnis cæælórum in inferióra
terræ demérgi præcépit. Ipse tibi ímperat, qui mari, ventis et
tempestátibus imperávit. Audi ergo, et time, sátana, inimice
fidei, hostis géneris humáni, mortis addúctor, vitæ raptor,
justítiæ declinátor, malórum radix, fomes vitiórum, sedúctor
hóminum, próditor géntium, incitátor invídiæ, origo avaritiæ,
causa discórdiæ, excitátor dolórum: quid stas, et resistis, cum
scias, Christum Dóminum vias tuas pérdere? Illum métue, qui in
Isaac immolátus est, in Joseph venúndatus, in agno occísus, in
hómine crucifixus, deinde inférni triumphátor fuit.
Sequentes cruces fiant in fronte
obsessi. Recéde ergo in nómine
Patris
,
et Fílii
,
et Spíritus
Sancti: da locum Spirítui Sancto,
per hoc signum sanctæ
Crucis Jesu Christi Dómini nostri:
Qui cum Patre et eódem Spíritu Sancto vivit et regnat Deus, per
ómnia sæcula sæculórum.
R.
Amen.
V.
Dómine, exaudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
R. Et clamor meus ad te véniat.
V.
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spírito tuo.
R. Et cum spírito tuo.
Orémus. Oratio.
DEUS,
cónditor et defénsor géneris humáni, qui hóminem, ad imáginem
tuam formásti: réspice super hunc fámulum tuum
N., qui
(hanc famulam
tuam N.,
quæ)
dolis immúndi spíritus appétitur, quem vetus adversárius,
antíquus hostis terræ, formídinis horróre circúmvolat, et sensum
mentis humánæ stupóre defígit, terróre contúrbat, et metu
trépidi timóris exágitat. Reppélle, Dómine, virtútem diáboli,
fallacésque ejus insídias ámove: procul ímpius tentátor
aufúgiat: sit nóminis tui signo
(in fronte)
fámulus tuus munítus (fámula tua muníta) et in ánimo tutus
(-a)
et córpore. (Tres cruces
sequentes fiant in pectore dæmoniaci).
Tu péctoris
hujus intérna custódias. Tu víscera
regas. Tu
cor confirmes. In ánima adversatrícis potestátis tentaménta
evanéscant. Da, Dómine, ad hanc invocatiónem sanctíssimi nóminis
tui grátiam, ut, qui hucúsque terrébat, térritus aufúgiat, et
victus abscédat, tibíque possit hic fámulus tuus
(hæc fámula
tua)
et corde firmátus (-a)
et mente sincérus (-a),
débitum præbére famulátum. Per Dóminum.
(in fronte)
fámulus tuus munítus (fámula tua muníta) et in ánimo tutus
(-a)
et córpore. (Tres cruces
sequentes fiant in pectore dæmoniaci).
Tu péctoris
hujus intérna custódias. Tu víscera
regas. Tu
cor confirmes. In ánima adversatrícis potestátis tentaménta
evanéscant. Da, Dómine, ad hanc invocatiónem sanctíssimi nóminis
tui grátiam, ut, qui hucúsque terrébat, térritus aufúgiat, et
victus abscédat, tibíque possit hic fámulus tuus
(hæc fámula
tua)
et corde firmátus (-a)
et mente sincérus (-a),
débitum præbére famulátum. Per Dóminum.
R.
Amen.
Exorcismus
ADJÚRO
TE, serpens antíque, per júdicem vivórum et mortuórum, per
factórem tuum, per factórem mundi, per eum, qui habet potestátem
mitténdi te in gehénnam, ut ab hoc fámulo Dei
N., qui
(ab hac
fámula Dei
N., quæ)
ad Ecclésiæ sinum recúrrit, cum metu, et exércitu furóris tui
festínus discédas. Adjúro te íterum
(in fronte),
non mea infirmitáte, sed virtúte Spíritus Sancti, ut éxeas ab
hoc fámulo Dei N.,
quem (ab
hac fámula Dei N.,
quam)
omnípotens Deus ad imáginem suam fecit. Cede ígitur, cede non
mihi, sed minístro Christi. Illius enim te urget potéstas, qui
te Cruci suæ subjugávit. Illíus bráchium contremísce, qui,
devíctis gemítibus inférni, ánimas ad lucem perdúxit. Sit tibi
terror corpus hóminis
(in
pectore), sit tibi formido imágo
Dei
(in
fronte). Non resístas nec moréris
discédere ad hómine isto, quóniam complácuit Christo in hómine habitáre. Et ne
contemnéndum putes, dum me peccatórem nimis esse cognóscis.
Imperat tibi Deus
.
Imperat tibi majéstas Christi
.
Imperat tibi Deus Pater
,
ímperat tibi Deus Fílius
,
ímperat tibi Deus Spíritus Sanctus
.
Imperat tibi sacramentum crucis
.
Imperat tibi fides sanctórum Apostolórum Petri et Pauli, et
ceterórum Sanctórum
.
Imperat tibi Mártyrum sanguis
.
Imperat tibi continéntia Confessórum
.
Imperat tibia pia Sanctórum et Sanctárum ómnium intercéssio
.
Imperat tibi christiánæ fidei misteriórum virtus
.
Exi ergo, transgréssor. Exi, sedúctor, plene omni dolo et
fallácia, virtútis inimice, innocéntium persecútor. Da locum,
diríssime, da locum, impiíssime, da locum Christo, in quo nihil
invenísti de opéribus tuis: qui te spoliávit, qui regnum tuum
destrúxit, qui te victum ligávit, et vasa tua dirípuit: qui te
projécit in ténebras exterióres, ubi tibi cum minístris tuis
érit præparatus intéritus. Sed quid truculénte renitéris? Quid
temerárie detréctas? Reus es omnipoténti Deo, cujus státuta
transgressus es. Reus es Fílio ejus Jesu Christo Dómino nostro,
quem tentáre ausus es, et crucifígere præsumpsísti. Reus es
humáno géneri, cui tuis persuasiónibus mortis venénum
propinásti.
(in fronte),
non mea infirmitáte, sed virtúte Spíritus Sancti, ut éxeas ab
hoc fámulo Dei N.,
quem (ab
hac fámula Dei N.,
quam)
omnípotens Deus ad imáginem suam fecit. Cede ígitur, cede non
mihi, sed minístro Christi. Illius enim te urget potéstas, qui
te Cruci suæ subjugávit. Illíus bráchium contremísce, qui,
devíctis gemítibus inférni, ánimas ad lucem perdúxit. Sit tibi
terror corpus hóminis
(in
pectore), sit tibi formido imágo
Dei
(in
fronte). Non resístas nec moréris
discédere ad hómine isto, quóniam complácuit Christo in hómine habitáre. Et ne
contemnéndum putes, dum me peccatórem nimis esse cognóscis.
Imperat tibi Deus
.
Imperat tibi majéstas Christi
.
Imperat tibi Deus Pater
,
ímperat tibi Deus Fílius
,
ímperat tibi Deus Spíritus Sanctus
.
Imperat tibi sacramentum crucis
.
Imperat tibi fides sanctórum Apostolórum Petri et Pauli, et
ceterórum Sanctórum
.
Imperat tibi Mártyrum sanguis
.
Imperat tibi continéntia Confessórum
.
Imperat tibia pia Sanctórum et Sanctárum ómnium intercéssio
.
Imperat tibi christiánæ fidei misteriórum virtus
.
Exi ergo, transgréssor. Exi, sedúctor, plene omni dolo et
fallácia, virtútis inimice, innocéntium persecútor. Da locum,
diríssime, da locum, impiíssime, da locum Christo, in quo nihil
invenísti de opéribus tuis: qui te spoliávit, qui regnum tuum
destrúxit, qui te victum ligávit, et vasa tua dirípuit: qui te
projécit in ténebras exterióres, ubi tibi cum minístris tuis
érit præparatus intéritus. Sed quid truculénte renitéris? Quid
temerárie detréctas? Reus es omnipoténti Deo, cujus státuta
transgressus es. Reus es Fílio ejus Jesu Christo Dómino nostro,
quem tentáre ausus es, et crucifígere præsumpsísti. Reus es
humáno géneri, cui tuis persuasiónibus mortis venénum
propinásti.
Adjuro ergo
te, draco nequíssime, in nómine Agni
immaculáti, qui ambulávit super áspidem et basiliscum, qui
conculcávit leónem et dracónem, ut discédas ab hoc hómine
(fiat
signum crucis in fronte), discédas ab Ecclésia Dei
(fiat
signum crucis super circumstantes):
contremísce, et éffuge, invocáto nómine Dómini illíus, quem
ínferi tremunt: cui virtútes cælórum, et Potestátes, et
Dominatiónes subjéctæ sunt: quem Chérubim et Séraphim indeféssis
vócibus laudant, dícentes: Sanctus, sanctus, sanctus Dóminus
Deus Sábaoth. Imperat tibi Verbum
caro factum. Imperat tibi
natus
ex Vírgine. Imperat tibi Jesus
Nazarénus, qui te, cum discípulos ejus contémneres, elísum atque
prostrátum exíre præcépit ab hómine: quo præsénte, cum te ab
hómine separásset, nec porcórum gregem íngredi præsumébas.
Recéde ergo nunc adjurátus in nómine ejus
ab
hómine, quem ipse plasmávit. Durum est tibi velle resístere
.
Durum est tibi contra stímulum calcitráre
.
Quia quanto tárdius exis, tanto magis tibi supplícium crescit,
quia non hómines contémnis, sed illum, qui dominátur vivórum et
mortuórum, qui ventúrus est judicáre vivos et mórtuos, et
sæculum per ignem.
immaculáti, qui ambulávit super áspidem et basiliscum, qui
conculcávit leónem et dracónem, ut discédas ab hoc hómine
(fiat
signum crucis in fronte), discédas ab Ecclésia Dei
(fiat
signum crucis super circumstantes):
contremísce, et éffuge, invocáto nómine Dómini illíus, quem
ínferi tremunt: cui virtútes cælórum, et Potestátes, et
Dominatiónes subjéctæ sunt: quem Chérubim et Séraphim indeféssis
vócibus laudant, dícentes: Sanctus, sanctus, sanctus Dóminus
Deus Sábaoth. Imperat tibi Verbum
caro factum. Imperat tibi
natus
ex Vírgine. Imperat tibi Jesus
Nazarénus, qui te, cum discípulos ejus contémneres, elísum atque
prostrátum exíre præcépit ab hómine: quo præsénte, cum te ab
hómine separásset, nec porcórum gregem íngredi præsumébas.
Recéde ergo nunc adjurátus in nómine ejus
ab
hómine, quem ipse plasmávit. Durum est tibi velle resístere
.
Durum est tibi contra stímulum calcitráre
.
Quia quanto tárdius exis, tanto magis tibi supplícium crescit,
quia non hómines contémnis, sed illum, qui dominátur vivórum et
mortuórum, qui ventúrus est judicáre vivos et mórtuos, et
sæculum per ignem.
R.
Amen.
V.
Dómine, exaudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
R. Et clamor meus ad te véniat.
V.
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spírito tuo.
Orémus. Oratio.
R. Et cum spírito tuo.
Orémus. Oratio.
Deus
cæli, Deus terræ, Deus Angelórum, Deus Archangelórum, Deus
Prophetárum, Deus Apostolórum, Deus Mártyrum, Deus Vírginum,
Deus, qui potestátem habes donáre vitam post mortem, réquiem
post labórem: quia non est álius Deus præter te, nec esse
póterit verus, nisi tu, Creátor cæli et terræ, qui verus Rex es,
et cujus regni non erit finis; humíliter majestáti glóriæ tuæ
súpplico, ut hunc fámulum tuum
(hanc
fámulam tuam)
de immúndis spíritibus liberáre dignéris. Per Christum Dóminum
nostrum.
R.
Amen.
Exorcismus
ADJÚRO
ergo te, omnis immundíssime spíritus, omne phantásma, omnis
incúrsio sátanæ, in nómini Jesu Christi
Nazaréni, qui post lavácrum Joánnis in desértum ductus est, et
te in tuis sédibus vicit: ut, quem ille de limo terræ ad honórem
gloriæ suæ formávit, tu désinas impugnáre: et in hómine
miserábili non humánam fragilitátem, sed imáginem omnipoténtis
Dei contremíscas. Cede ergo Deo
,
qui te, et malítiam tuam in Pharaóne, et in exércitu ejus per
Moysen servum suum in abýssum demérsit. Cede Deo
,
qui te per fidelíssimum servum suum David de rege Saule
spirituálibus cánticis pulsum fugávit. Cede Deo
,
qui te in Juda Iscarióti proditóre damnávit. Ille enim te
divínis
verbéribus tangit, in cujus
conspéctu cum tuis legiónibus tremens et clamans dixísti: Quid
nobis et tibi, Jesu, Fili Dei altíssimi? Venísti huc ante tempus
torquére nos? Ille te perpétuis flammis urget, qui in fine
témporum dictúrus est impiis: Discédite a me, maledícti, in
ignem ætérnum, qui parátus est diábolo et ángelis ejus. Tibi
enim, ímpie, et ángelis tuis vermes erunt, qui nunquam
moriéntur. Tibi, et ángelis tuis inextinguíbile præparátur
incendium: quia tu es prínceps maledícte homicídii, tu auctor
incéstus, tu sacrilegórum caput, tu actiónum pessimárum
magister, tu hæreticórum doctor, tu totius obscœnitàtis
invéntor. Exi ergo
,
ímpie, exi
,
sceleráte, exi cum omni fallácia tua: quia hóminem templum suum
esse vóluit Deus. Sed quid diútius moráris hic? Da honórem Deo
Patri
omnipoténti, cui omne genu fléctitur. Da locum Dómino Jesu
Christo, qui pro hómine sánguinem
suum sacratíssimum fudit. Da locum Spíritui
Sancto, qui per beátum Apóstolum suum Petrum te maniféste
stravit in Simóne mago; qui falláciam tuam in Ananía et Saphíra
condemnávit; qui te in Heróde rege honórem Deo non dante
percússit; qui te in mago Elyma per Apóstolum suum Paulum
cæcitátis calígine pérdidit, et per eúndem de Pythonissa verbo
ímperans exíre præcépit. Discéde ergo nunc
,
discéde
,
sedúctor. Tibi erémus sedes est. Tibi habitátio serpens est:
humiliáre, et prostérnere. Jam non est différendi tempus. Ecce
enim dominátor Dóminus próximat cito, et ignis ardébit ante
ipsum, et præcédet, et inflammábit in circúitu inimícos ejus. Si
enim hóminem fefélleris, Deum non póteris irridére. Ille te
ejicit, cujus óculis nihil occúltum est. Ille te expéllit, cujus
virtúti univérsa subjécta sunt. Ille te exclúdit, qui tibi, et
ángelis tuis præparávit ætérnam gehénnam; de cujus ore exíbit
gládius acútus: qui ventúrus est judicáre vivos et mórtuos et
sæculum per ignem.
Nazaréni, qui post lavácrum Joánnis in desértum ductus est, et
te in tuis sédibus vicit: ut, quem ille de limo terræ ad honórem
gloriæ suæ formávit, tu désinas impugnáre: et in hómine
miserábili non humánam fragilitátem, sed imáginem omnipoténtis
Dei contremíscas. Cede ergo Deo
,
qui te, et malítiam tuam in Pharaóne, et in exércitu ejus per
Moysen servum suum in abýssum demérsit. Cede Deo
,
qui te per fidelíssimum servum suum David de rege Saule
spirituálibus cánticis pulsum fugávit. Cede Deo
,
qui te in Juda Iscarióti proditóre damnávit. Ille enim te
divínis
verbéribus tangit, in cujus
conspéctu cum tuis legiónibus tremens et clamans dixísti: Quid
nobis et tibi, Jesu, Fili Dei altíssimi? Venísti huc ante tempus
torquére nos? Ille te perpétuis flammis urget, qui in fine
témporum dictúrus est impiis: Discédite a me, maledícti, in
ignem ætérnum, qui parátus est diábolo et ángelis ejus. Tibi
enim, ímpie, et ángelis tuis vermes erunt, qui nunquam
moriéntur. Tibi, et ángelis tuis inextinguíbile præparátur
incendium: quia tu es prínceps maledícte homicídii, tu auctor
incéstus, tu sacrilegórum caput, tu actiónum pessimárum
magister, tu hæreticórum doctor, tu totius obscœnitàtis
invéntor. Exi ergo
,
ímpie, exi
,
sceleráte, exi cum omni fallácia tua: quia hóminem templum suum
esse vóluit Deus. Sed quid diútius moráris hic? Da honórem Deo
Patri
omnipoténti, cui omne genu fléctitur. Da locum Dómino Jesu
Christo, qui pro hómine sánguinem
suum sacratíssimum fudit. Da locum Spíritui
Sancto, qui per beátum Apóstolum suum Petrum te maniféste
stravit in Simóne mago; qui falláciam tuam in Ananía et Saphíra
condemnávit; qui te in Heróde rege honórem Deo non dante
percússit; qui te in mago Elyma per Apóstolum suum Paulum
cæcitátis calígine pérdidit, et per eúndem de Pythonissa verbo
ímperans exíre præcépit. Discéde ergo nunc
,
discéde
,
sedúctor. Tibi erémus sedes est. Tibi habitátio serpens est:
humiliáre, et prostérnere. Jam non est différendi tempus. Ecce
enim dominátor Dóminus próximat cito, et ignis ardébit ante
ipsum, et præcédet, et inflammábit in circúitu inimícos ejus. Si
enim hóminem fefélleris, Deum non póteris irridére. Ille te
ejicit, cujus óculis nihil occúltum est. Ille te expéllit, cujus
virtúti univérsa subjécta sunt. Ille te exclúdit, qui tibi, et
ángelis tuis præparávit ætérnam gehénnam; de cujus ore exíbit
gládius acútus: qui ventúrus est judicáre vivos et mórtuos et
sæculum per ignem.
R.
Amen.
5.
Prædicta omnia, quatenus opus sit,
repeti possunt, donec obsessus sit omnino liberatus.
6.
Juvabit præterea plurimum super
obsessum sæpe repetere
Pater noster, Ave Maria et
Credo,
atque
hæc, quæ infra notantur, devote dicere.
Canticum Magníficat; in fine Glória Patri. Canticum Benedíctus; in fine Glória Patri.
Canticum Magníficat; in fine Glória Patri. Canticum Benedíctus; in fine Glória Patri.
Symbolum Athanasianum
Quicúmque vult salvus esse,
ante ómnia opus est, ut téneat cathólicam fidem:
Quam nisi quisque íntegram inviolatámque serváverit,
absque dúbio in ætérnum períbit.
Fides autem cathólica hæc est:
ut unum Deum in Trinitáte et Trinitátem in unitáte venerémur.
Neque confundéntes persónas,
neque substántiam separántes.
Alia est enim persóna Patris, ália Fílii,
ália Spíritus Sancti:
Sed Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti una est divínitas,
æquális glória, coætérna majéstas.
Qualis Pater, talis Fílius,
talis Spíritus Sanctus.
Increátus Pater, increátus Filius,
increátus Spíritus Sanctus.
Imménsus Pater, imménsus Fílius,
imménsus Spíritus Sanctus.
Ætérnus Pater, ætérnus Fílius,
ætérnus Spíritus Sanctus.
Et tamen non tres ætérni,
sed unus ætérnus.
Sicut non tres increáti, nec tres imménsi,
sed unus increátus, et unus imménsus.
Simíliter omnípotens Pater, omnípotens Fílius,
omnípotens Spíritus Sanctus.
Et tamen non tres omnipoténtes,
sed unus omnípotens.
Ita Deus Pater, Deus Fílius,
Deus Spíritus Sanctus.
Et tamen non tres Dómini:
sed unus est Dóminus.
Quia, sicut singillátim unamquámque persónam Deum ac
Dóminum confitéri christiána veritáte compéllimur:
ita tres Deos aut Dóminos dícere cathólica religióne prohibémur.
Pater a nullo est factus:
nec creátus, nec génitus.
Fílius a Patre solo est:
non factus, nec creátus, sed génitus.
Spíritus Sanctus a Patre et Fílio:
non factus, nec creátus, nec génitus, sed procédens.
Unus ergo Pater, non tres Patres: unus Fílius, non tres Fílii:
unus Spíritus Sanctus, non tres Spíritus Sancti.
Et in hac Trinitáte nihil prius aut postérius, nihil majus aut minus:
sed totæ tres persónæ coætérnæ sibi sunt et coæquáles.
Ita ut per ómnia, sicut iam supra dictum est,
et únitas in Trinitáte, et Trínitas in unitáte veneránda sit.
Qui vult ergo salvus esse,
ita de Trinitáte séntiat.
Sed necessárium est ad ætérnam salútem,
ut Incarnatiónem quoque Dómini nostri Jesu Christi fidéliter credat.
Est ergo fides recta, ut credámus et confiteámur,
quia Dóminus noster Jesus Christus, Dei Fílius, Deus et homo est.
Deus est ex substántia Patris ante sæcula génitus:
et homo est ex substántia matris in sæculo natus.
Perfectus Deus, perféctus homo:
ex ánima rationáli et humana carne subsístens.
Æquális Patri secúndum divinitátem:
minor Patre secúndum humanitátem.
Qui, licet Deus sit et homo,
non duo tamen, sed unus est Christus.
Unus autem non conversióne divinitátis in carnem;
sed assumptióne humanitátis in Deum.
Unus omníno, non confusióne substántiæ,
sed unitáte persónæ.
Nam sicut ánima rationális et caro unus est homo:
ita Deus et homo unus est Christus.
Qui passus est pro salúte nostra: descendit ad inferos:
tertia die resurréxit a mórtuis.
Ascendit ad cælos, sedet ad dexteram Dei Patris omnipoténtis:
inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Ad cujus advéntum omnes hómines resúrgere habent cum corpóribus suis:
et redditúri sunt de factis própriis ratiónem.
Et qui bona egérunt, ibunt in vitam ætérnam:
qui vero mala, in ignem ætérnum.
Hæc est fides cathólica,
quam nisi quisque fidéliter firmitérque credíderit,
salvus esse non póterit.
ante ómnia opus est, ut téneat cathólicam fidem:
Quam nisi quisque íntegram inviolatámque serváverit,
absque dúbio in ætérnum períbit.
Fides autem cathólica hæc est:
ut unum Deum in Trinitáte et Trinitátem in unitáte venerémur.
Neque confundéntes persónas,
neque substántiam separántes.
Alia est enim persóna Patris, ália Fílii,
ália Spíritus Sancti:
Sed Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti una est divínitas,
æquális glória, coætérna majéstas.
Qualis Pater, talis Fílius,
talis Spíritus Sanctus.
Increátus Pater, increátus Filius,
increátus Spíritus Sanctus.
Imménsus Pater, imménsus Fílius,
imménsus Spíritus Sanctus.
Ætérnus Pater, ætérnus Fílius,
ætérnus Spíritus Sanctus.
Et tamen non tres ætérni,
sed unus ætérnus.
Sicut non tres increáti, nec tres imménsi,
sed unus increátus, et unus imménsus.
Simíliter omnípotens Pater, omnípotens Fílius,
omnípotens Spíritus Sanctus.
Et tamen non tres omnipoténtes,
sed unus omnípotens.
Ita Deus Pater, Deus Fílius,
Deus Spíritus Sanctus.
Et tamen non tres Dómini:
sed unus est Dóminus.
Quia, sicut singillátim unamquámque persónam Deum ac
Dóminum confitéri christiána veritáte compéllimur:
ita tres Deos aut Dóminos dícere cathólica religióne prohibémur.
Pater a nullo est factus:
nec creátus, nec génitus.
Fílius a Patre solo est:
non factus, nec creátus, sed génitus.
Spíritus Sanctus a Patre et Fílio:
non factus, nec creátus, nec génitus, sed procédens.
Unus ergo Pater, non tres Patres: unus Fílius, non tres Fílii:
unus Spíritus Sanctus, non tres Spíritus Sancti.
Et in hac Trinitáte nihil prius aut postérius, nihil majus aut minus:
sed totæ tres persónæ coætérnæ sibi sunt et coæquáles.
Ita ut per ómnia, sicut iam supra dictum est,
et únitas in Trinitáte, et Trínitas in unitáte veneránda sit.
Qui vult ergo salvus esse,
ita de Trinitáte séntiat.
Sed necessárium est ad ætérnam salútem,
ut Incarnatiónem quoque Dómini nostri Jesu Christi fidéliter credat.
Est ergo fides recta, ut credámus et confiteámur,
quia Dóminus noster Jesus Christus, Dei Fílius, Deus et homo est.
Deus est ex substántia Patris ante sæcula génitus:
et homo est ex substántia matris in sæculo natus.
Perfectus Deus, perféctus homo:
ex ánima rationáli et humana carne subsístens.
Æquális Patri secúndum divinitátem:
minor Patre secúndum humanitátem.
Qui, licet Deus sit et homo,
non duo tamen, sed unus est Christus.
Unus autem non conversióne divinitátis in carnem;
sed assumptióne humanitátis in Deum.
Unus omníno, non confusióne substántiæ,
sed unitáte persónæ.
Nam sicut ánima rationális et caro unus est homo:
ita Deus et homo unus est Christus.
Qui passus est pro salúte nostra: descendit ad inferos:
tertia die resurréxit a mórtuis.
Ascendit ad cælos, sedet ad dexteram Dei Patris omnipoténtis:
inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Ad cujus advéntum omnes hómines resúrgere habent cum corpóribus suis:
et redditúri sunt de factis própriis ratiónem.
Et qui bona egérunt, ibunt in vitam ætérnam:
qui vero mala, in ignem ætérnum.
Hæc est fides cathólica,
quam nisi quisque fidéliter firmitérque credíderit,
salvus esse non póterit.
Glória Patri.
Psalmus 90
QUI habitat in adjutorio Altissimi, * in protectione Dei caeli commorabitur.
Dicet Domino: susceptor meus es tu, et
refugium meum: * Deus meus sperabo in eum.
Quoniam ipse liberabit me de laqueo
venantium, * et a verbo aspero.
Scapulis suis obumbrabit tibi: * et sub
pennis ejus sperabis.
Scuto circumdabit te veritas ejus: * non timebis a timore
nocturno.
A
sagitta volante in die, a negotio perambulante in tenebris: * ab
incursu, et dæmonio meridiano.
Cadent a latere tuo mille, et decem milia a dextris tuis: * ad
te autem non appropinquabit.
Verumtamen oculis tuis considerabis: * et retributionem
peccatorum videbis.
Quoniam tu es Domine, spes mea: * Altissimum
posuisti refugium tuum.
Non accedet ad te malum * et flagellum non appropinquabit
tabernaculo tuo.
Quoniam angelis suis mandabit de te: * ut
custodiant te in omnibus viis tuis.
In manibus portabunt te: * ne forte offendas
ad lapidem pedem tuum.
Super aspidem et basiliscum ambulabis: * et
conculcabis leonem et draconem.
Quoniam in me speravit, liberabo eum: *
protegam eum, quoniam cognovit nomen meum.
Clamabit ad me, et ego exaudiam eum: * cum
ipso sum in tribulatione: eripiam eum, et glorificabo eum.
Longitudine dierum replebo eum: * et ostendam illi salutare
meum.
Psalmus 67
Exsúrgit
Deus, dissipántur inimíci ejus,
et fúgiunt qui odérunt eum, a fácie ejus.
et fúgiunt qui odérunt eum, a fácie ejus.
Sicut dispérgitur
fumus, dispérguntur, sicut díffluit cera ante ignem,
sic péreunt peccatóres ante Deum.
sic péreunt peccatóres ante Deum.
Justi autem
lætántur, exsúltant in conspéctu Dei,
et delectántur in lætítia.
et delectántur in lætítia.
Cantáte Deo,
psállite nómini ejus;
stérnite viam ei qui véhitur per desértum,
stérnite viam ei qui véhitur per desértum,
Cui nomen est
Dóminus,
et exsultáte coram eo.
et exsultáte coram eo.
Pater orphanórum
et tutor viduárum
Deus est in habitáculo sancto suo.
Deus est in habitáculo sancto suo.
Deus domum parat
derelíctis, edúcit captivos ad prosperitátem:
rebélles tantum degunt in tórrida terra.
rebélles tantum degunt in tórrida terra.
Deus, cum exíres
ante pópulum tuum,
cum incéderes per desértum,
cum incéderes per desértum,
Terra mota est,
cæli quoque stillárunt ante Deum,
trémuit Sinai ante Deum, Deum Israël.
trémuit Sinai ante Deum, Deum Israël.
Plúviam copiósam
demisísti, Deus, in hereditátem tuam,
et fatigátam tu refecísti.
et fatigátam tu refecísti.
Grex tuus
habitávit in ea,
parásti eam in bonitáte tua páuperi, Deus.
parásti eam in bonitáte tua páuperi, Deus.
Dóminus profert
verbum;
læta nuntiántium multitúdo est magna:
læta nuntiántium multitúdo est magna:
"Reges, exercítuum
fúgiunt, fúgiunt;
et incolæ domus dívidunt prædam.
et incolæ domus dívidunt prædam.
Dum quiescebátis
inter caulas gregum, alæ colúmbæ nitébant argénto,
et pennæ ejus flavóre auri.
et pennæ ejus flavóre auri.
Dum Omnípotens
illic dispergébat reges,
nives cecidérunt in Salmon!"
nives cecidérunt in Salmon!"
Montes excélsi
sunt montes Basan,
clivósi montes sunt montes Basan:
clivósi montes sunt montes Basan:
Cur invidiósi
aspícitis, montes clivósi, montem in quo habitáre plácuit Deo,
immo in quo habitábit Dóminus semper?
immo in quo habitábit Dóminus semper?
Currus Dei
myríades sunt, mille et mille:
Dóminus de Sinai in sanctuárium venit.
Dóminus de Sinai in sanctuárium venit.
Ascendísti in
altum, duxísti captívos, accepísti in donum hómines,
vel eos qui nolunt habitáre apud Dóminum Deum.
vel eos qui nolunt habitáre apud Dóminum Deum.
Benedíctus Dóminus
per síngulos dies:
portat ónera nostra Deus, salus nostra!
portat ónera nostra Deus, salus nostra!
Deus noster est
Deus qui salvat,
et Dóminus Deus dat evasiónem a morte.
et Dóminus Deus dat evasiónem a morte.
Profécto, Deus
confríngit cápita inimicórum suórum,
vérticem capillátum ejus qui ámbulat in delíctis suis.
vérticem capillátum ejus qui ámbulat in delíctis suis.
Dixit Dóminus: "Ex
Basan redúcan,
redúcam e profúndo maris,
redúcam e profúndo maris,
Ut intíngas pedem
tuum in sánguine,
ut linguis canum tuórum sit pórtio ex inimícis".
ut linguis canum tuórum sit pórtio ex inimícis".
Vident ingressum
tuum, Deus,
ingressum Dei mei, regis mei, in sanctum:
ingressum Dei mei, regis mei, in sanctum:
Præcédunt
cantóres, postrémi sunt citharoédi,
in médio puéllæ týmpana sonant.
in médio puéllæ týmpana sonant.
"In coétibus
festívis benedícite Deo,
Dómino vos, ex Israël nati".
Dómino vos, ex Israël nati".
Ibi est Benjamin,
mínimus natus, præcédens eos, príncipes Juda cum turmis suis,
príncipes Zabulon, príncipes Néphtali.
príncipes Zabulon, príncipes Néphtali.
Exsere, Deus,
poténtiam tuam,
poténtiam, Deus, qui operáris pro nobis.
poténtiam, Deus, qui operáris pro nobis.
Propter templum
tuum, quod est in Jerúsalem,
tibi ófferant reges múnera!
tibi ófferant reges múnera!
Increpa feram
arúndinis,
turmam taurórum cum vítulis populórum,
turmam taurórum cum vítulis populórum,
Prostérnat se cum
láminis argénti:
dissipa gentes quæ bellis lætántur.
dissipa gentes quæ bellis lætántur.
Véniant magnátes
ex Ægýpto,
Æthiópia exténdat manus suas ad Deum.
Æthiópia exténdat manus suas ad Deum.
Regna terræ,
cantáte Deo, psállite Dómino,
qui véhitur per cælos, cælos antíquos!
qui véhitur per cælos, cælos antíquos!
Ecce, edit vocem
suam, vocem poténtem:
"Agnóscite poténtiam Dei!"
"Agnóscite poténtiam Dei!"
Super Israël
majéstas ejus,
et poténtia ejus in núbibus.
et poténtia ejus in núbibus.
Timéndus est Deus
e sancto suo, Deus Israël;
ipse poténtiam dat
et robur pópulo suo:
benedictus Deus:
benedictus Deus:
Glória Patri.
Psalmus 69
Placeat
tibi, Deus, ut eripias me;
Domine, ad adjuvandum me festina.
Domine, ad adjuvandum me festina.
Confundantur, et erubescant,
Qui quærunt vitam meam.
Cedant retrorsum, et pudore afficiantur,
Qui delectantur malis meis.
Qui quærunt vitam meam.
Cedant retrorsum, et pudore afficiantur,
Qui delectantur malis meis.
Recedant
confusione operti,
Qui dicunt mihi: Vah, vah!
Qui dicunt mihi: Vah, vah!
Exsultent et lætentur de te
Omnes qui quærunt te;
Et dicant semper: « Magnificetur Deus »,
Qui desiderant auxilium tuum.
Omnes qui quærunt te;
Et dicant semper: « Magnificetur Deus »,
Qui desiderant auxilium tuum.
Ego autem miser
sum et pauper,
Deus, succurre mihi!
Adjutor meus et liberator meus es tu:
Domine, ne tardaveris.
Deus, succurre mihi!
Adjutor meus et liberator meus es tu:
Domine, ne tardaveris.
Psalmus 53
Deus,
in nomine tuo salvum me fac,
Et virtute tua age causam meam.
Et virtute tua age causam meam.
Deus, audi
orationem meam;
Auribus percipe verba oris mei.
Auribus percipe verba oris mei.
Nam superbi
insurrexerunt contra me,
Et violenti quæsierunt vitam meam;
Non proposuerunt Deum ante oculos suos.
Et violenti quæsierunt vitam meam;
Non proposuerunt Deum ante oculos suos.
Ecce, Deus adjuvat
me,
Dominus sustentat vitam meam.
Dominus sustentat vitam meam.
Retorque malum in adversarios
meos,
Et pro fidelitate tua destrue illos.
Et pro fidelitate tua destrue illos.
Voluntarie sacrificabo
tibi,
Celebrabo nomen tuum, Domine, quia bonum est.
Celebrabo nomen tuum, Domine, quia bonum est.
Nam ex omni
tribulatione eripuit me,
Et inimicos meos confusos vidit oculus meus.
Et inimicos meos confusos vidit oculus meus.
Psalmus 117
Alleluja!
Gratias agite Domino, quia bonus est;
Quia in æternum misericordia ejus.
Gratias agite Domino, quia bonus est;
Quia in æternum misericordia ejus.
Dicat domus
Israël:
« In æternum misericordia ejus».
« In æternum misericordia ejus».
Dicat domus Aaron:
« In æternum misericordia ejus».
« In æternum misericordia ejus».
Dicant qui timent
Dominum:
« In æternum misericordia ejus ».
« In æternum misericordia ejus ».
De tribulatione
invocavi Dominum;
Exaudivit me
Dominus et liberavit me.
Dominus mecum est:
non timeo;
Quid faciat mihi homo?
Quid faciat mihi homo?
Dominus mecum est,
adjutor meus,
Et ego confusos videbo inimicos meos.
Et ego confusos videbo inimicos meos.
Melius est confugere ad Dominum,
Quam confidere in homine.
Quam confidere in homine.
Melius est confugere ad Dominum
Quam confidere in principibus.
Quam confidere in principibus.
Omnes gentes
circumvenerunt me;
In nomine Domini contrivi eos.
In nomine Domini contrivi eos.
Undique
circumvenerunt me:
In nomine Domini contrivi eos.
In nomine Domini contrivi eos.
Circumvenerunt me
sicut apes;
Adusserunt, sicut ignis spinas:
In nomine Domini contrivi eos.
Adusserunt, sicut ignis spinas:
In nomine Domini contrivi eos.
Pulsus, impulsus
sum, ut caderem;
Sed Dominus adjuvit me.
Sed Dominus adjuvit me.
Robur meum et
fortitudo mea est Dominus;
Et factus est mihi salvator.
Et factus est mihi salvator.
Vox exsultationis
et salutis
In tabernaculis justorum.
Dextera Domini fortiter egit,
In tabernaculis justorum.
Dextera Domini fortiter egit,
Dextera Domini
erexit me,
Dextera Domini fortiter egit,
Dextera Domini fortiter egit,
Non moriar, sed
vivam;
Et enarrabo opera Domini.
Et enarrabo opera Domini.
Castigavit,
castigavit me Dominus,
Sed morti non tradidit me.
Sed morti non tradidit me.
Aperite mihi
portas justitiæ:
Ingressus per eas gratias agam Domino.
Ingressus per eas gratias agam Domino.
Hæc est porta
Domini,
Justi intrabunt per eam.
Justi intrabunt per eam.
Gratias agam tibi,
quod audisti me,
Et factus es mihi salvator.
Et factus es mihi salvator.
Lapis, quem reprobaverunt ædificantes,
Factus est caput anguli.
Factus est caput anguli.
A Domino factum
est istud;
Est mirabile in oculis nostris.
Est mirabile in oculis nostris.
Hic est dies quem
fecit Dominus;
Exsultemus, et lætemur de eo.
Exsultemus, et lætemur de eo.
O Domine, salvum
fac;
O Domine, da prosperitatem!
O Domine, da prosperitatem!
Benedictus qui
venit in nomine Domini:
Benedicimus vobis e domo Domini.
Benedicimus vobis e domo Domini.
Deus est Dominus,
et illuxit nobis.
Ordinate pompam cum frondibus densis
Usque ad cornua altaris.
Ordinate pompam cum frondibus densis
Usque ad cornua altaris.
Deus meus es tu,
et gratias ago tibi;
Deus meus, laudibus te extollo.
Deus meus, laudibus te extollo.
Gratias agite
Domino, quia bonus est;
In æternum misericordia ejus.
In æternum misericordia ejus.
Psalmus 34
Certa,
Dómine, contra certántes mecum,
impúgna impugnántes me.
impúgna impugnántes me.
Apprehénde clípeum
et scutum,
et exsúrge in auxilium meum.
et exsúrge in auxilium meum.
Vibra lánceam et
cóibe persequéntes me,
dic ánimæ meæ: "Salus tua ego sum".
dic ánimæ meæ: "Salus tua ego sum".
Confundántur et
erubéscant qui quærunt vitam meam,
cedant retrórsum et afficiántur pudóre qui cógitant mihi mala.
cedant retrórsum et afficiántur pudóre qui cógitant mihi mala.
Sint velut pálea
ante ventum,
cum ángelus Dómini pellet eos.
cum ángelus Dómini pellet eos.
Sit via illórum
tenebrósa et lúbrica,
cum ángelus Dómini insectábitur eos.
cum ángelus Dómini insectábitur eos.
Nam sine causa
tetendérunt mihi rete suum,
sine causa fodérunt fóveam vitæ meæ.
sine causa fodérunt fóveam vitæ meæ.
Véniat illis
intéritus improviso, et rete, quod tetendérunt, cápiat ipsos;
in fóveam, quam fodérunt, ipsi cadant.
in fóveam, quam fodérunt, ipsi cadant.
Anima autem mea
exultábit in Dómino,
lætábitur de auxílio ejus.
lætábitur de auxílio ejus.
Omnes vires meæ
dicent: "Dómine, quis símilis tibi,
Qui éripis míserum a præpoténte,
Qui éripis míserum a præpoténte,
míserum et
páuperem a prædatóre".
Surrexerunt testes violénti:
quorum non eram cónscius, a me quærébant.
Surrexerunt testes violénti:
quorum non eram cónscius, a me quærébant.
Retribuébant mihi
mala pro bonis:
desolatiónem ánimæ meæ.
desolatiónem ánimæ meæ.
Ego autem, cum
illi ægrotárent, induébar cilício, affligébam jejúnio ániman
meam
et preces intra me fundébam.
et preces intra me fundébam.
Velut pro amíco,
fratre meo, incedébam tristis,
velut qui luget matrem, mæstus incurvábar.
velut qui luget matrem, mæstus incurvábar.
Sed cum vacillárem
ego, lætáti sunt et convenérunt,
convenérunt contra me percutiéntes inopinántem.
convenérunt contra me percutiéntes inopinántem.
Dilaniábant me
neque cessabánt, tentábant me, irridébant mihi
frendéntes contra me déntibus suis.
frendéntes contra me déntibus suis.
Dómine, quámdiu
aspícies?
Éripe ánimam meam a rugiéntibus, a leónibus vitam meam.
Éripe ánimam meam a rugiéntibus, a leónibus vitam meam.
Grátias agam tibi
in cœtu magno,
in pópulo multo te laudábo.
in pópulo multo te laudábo.
Ne gáudeant de me
inimíci mei injústi:
ne óculis ánnuant qui me odérunt sine causa.
ne óculis ánnuant qui me odérunt sine causa.
Neque enim
quæ pacis sunt loquúntur,
et contra quiétum terræ fraudes meditántur.
et contra quiétum terræ fraudes meditántur.
Et dilátant contra
me os suum,
dicunt:Vah! Vah! Óculis nostris vídimus!"
dicunt:Vah! Vah! Óculis nostris vídimus!"
Vidísti, Dómine!
Noli silére,
Dómine, noli esse procul a me!
Dómine, noli esse procul a me!
Exspergícere et
evígila ad defensiónem meam,
Deus meus et Dóminus meus, pro causa mea!
Deus meus et Dóminus meus, pro causa mea!
Júdica me secúndum
justítiam tuam, Dómine;
Deus meus, ne læténtur de me!
Deus meus, ne læténtur de me!
Ne cógitent in corde suo: "Vah!
Quod desiderávimus!"
ne dicant: "Devorávimus eum".
ne dicant: "Devorávimus eum".
Confundántur et
erubéscant omnes símul,
qui lætántur de malis meis;
qui lætántur de malis meis;
Induántur
confusióne et ignomínia,
qui se extóllunt contra me.
qui se extóllunt contra me.
Exsúltent et
læténtur qui favent causæ meæ,
et dicam semper:
et dicam semper:
"Magnificétur
Dóminus,
qui favet salúti servi sui".
qui favet salúti servi sui".
Et lingua mea
enuntiábit justítiam tuam,
perpétuo laudem tuam.
perpétuo laudem tuam.
Glória Patri.
Psalmus 30
Ad
te, Dómine, confúgio: ne confúndar in ætérnum;
in justítia tua libera me!
in justítia tua libera me!
Inclína ad me
aurem tuam,
festína, ut erípas me.
festína, ut erípas me.
Esto mihi petra
refúgii,
arx muníta ut salves me.
arx muníta ut salves me.
Nam tu es petra
mea et arx mea,
et propter nomen tuum dedúces me et díriges me.
et propter nomen tuum dedúces me et díriges me.
Edúces me e reti
quod abscondérunt mihi,
quia tu es refúgium meum.
quia tu es refúgium meum.
In manus tuas
comméndo spíritum meum:
liberábis me, Dómine, Deus fidélis.
liberábis me, Dómine, Deus fidélis.
Odísti eos qui
colunt idóla vana;
ego autem in Dómino confido.
ego autem in Dómino confido.
Exsultábo et
lætábor de miseratióne tua, quóniam respexísti misériam meam,
adjuvísti in angústiis ánimam meam,
adjuvísti in angústiis ánimam meam,
Nec tradidísti me
in manum inimíci,
sed statuísti in loco spatióso pedes meos.
sed statuísti in loco spatióso pedes meos.
Miserére mei,
Dómine, quia in angústiis sum;
mæróre tabéscit óculus meus, ánima mea et corpus meum.
mæróre tabéscit óculus meus, ánima mea et corpus meum.
Etenim ærúmna
consúmitur vita mea,
et anni mei gémitu.
et anni mei gémitu.
Defécit in
afflictióne robur meum,
et ossa mea tabuérunt.
et ossa mea tabuérunt.
Omnibus inimícis
meis factus sum oppróbrium, vicinis meis ludibrium, et terror
notis meis;
qui foris vident me, aufúgiunt a me.
qui foris vident me, aufúgiunt a me.
Oblivióne éxcidi
ex corde, quasi mórtuus,
factus tamquam vas confráctum.
factus tamquam vas confráctum.
Etenim audívi
síbilum multórum - terror est úndique!
conveniéntes simul contra me, vitam meam auférre meditáti sunt.
conveniéntes simul contra me, vitam meam auférre meditáti sunt.
Ego autem in te
confido, Dómine;
dico: Deus meus es tu.
dico: Deus meus es tu.
In manu tua sortes
meæ:
éripe me de manu inimicórum meórum et a persequéntibus me.
éripe me de manu inimicórum meórum et a persequéntibus me.
Serénum præbe
vultum tuum servo tuo,
salva me in misericórdia tua.
salva me in misericórdia tua.
Dómine, ne
confúndar, quia invocávi te;
confundántur ímpii, conticéscant, acti ad ínferos.
confundántur ímpii, conticéscant, acti ad ínferos.
Muta fiant lábia
mendácia,
Quæ loquúntur contra justum insolénter in supérbia et contémptu.
Quæ loquúntur contra justum insolénter in supérbia et contémptu.
Quam magna est
bónitas tua, Dómine,
quam reservásti timéntibus te,
quam reservásti timéntibus te,
Quam præstas
confugiéntibus ad te,
in conspéctu hóminum.
in conspéctu hóminum.
Prótegis eos
protectióne vultus tui
a conspiratióne virórum,
a conspiratióne virórum,
Occúltas eos in
tentório
a júrgio linguárum.
a júrgio linguárum.
Benedíctus
Dóminus, quia mirábilem præbuit mihi
misericórdiam suam in urbe muníta.
misericórdiam suam in urbe muníta.
Ego autem dixi in
trepidatióne mea:
"Abscíssus sum a conspéctu tuo".
"Abscíssus sum a conspéctu tuo".
Tu vero audísti
vocem obsecratiónis meæ,
cum clamárem ad te.
cum clamárem ad te.
Dilígite Dóminum,
omnes sancti ejus!
fidéles consérvat Dóminus.
fidéles consérvat Dóminus.
Sed retríbuit
abundánter
agéntibus supérbe.
agéntibus supérbe.
Confortámini et
roborétur cor vestrum
omnes, qui sperátis in Dómino.
omnes, qui sperátis in Dómino.
Glória Patri.
Psalmus 21
Deus
meus, Deus meus, quare me dereliquísti?
Longe abes a précibus, a verbis clamóris mei.
Longe abes a précibus, a verbis clamóris mei.
Deus meus, clamo
per diem, et non exáudis,
et nocte, et non atténdis ad me.
et nocte, et non atténdis ad me.
Tu autem in
sanctuário hábitas,
laus Israël.
laus Israël.
In te speravérunt
patres nostri,
speravérunt et liberásti eos;
speravérunt et liberásti eos;
Ad te clamavérunt
et salvi facti sunt,
in te speravérunt et non sunt confúsi.
in te speravérunt et non sunt confúsi.
Ego autem sum
vermis et non homo,
oppróbrium hóminum et despéctio plebis.
oppróbrium hóminum et despéctio plebis.
Omnes vidéntes me
derídent me,
diducunt lábia, ágitant caput:
diducunt lábia, ágitant caput:
"Confídit in
Dómino: líberet eum,
erípiat eum, si díligit eum".
erípiat eum, si díligit eum".
Tu útique duxísti
me inde ab útero;
secúrum me fecísti ad úbera matris meæ.
secúrum me fecísti ad úbera matris meæ.
Tibi tráditus sum
inde ab ortu,
ab útero matris meæ Deus meus es tu.
ab útero matris meæ Deus meus es tu.
Ne longe stéteris
a me, quónian tríbulor;
prope esto: quia non est adjútor.
prope esto: quia non est adjútor.
Circúmstant me
juvénci multi,
tauri Basan cingunt me.
tauri Basan cingunt me.
Apériunt contra me
os suum,
sicut leo rapax et rúgiens.
sicut leo rapax et rúgiens.
Sicut aqua effúsus
sum,
et disjúncta sunt ómnia ossa mea;
et disjúncta sunt ómnia ossa mea;
Factum est cor
meum tamquam cera
liquéscit in viscéribus meis.
liquéscit in viscéribus meis.
Aruit tamquam
testa guttur meum et lingua mea adhæret fáucibus meis,
et in púlverem mortis deduxísti me.
et in púlverem mortis deduxísti me.
Etenim circúmstant
me canes multi,
catérva male agéntium cingit me.
catérva male agéntium cingit me.
Fodérunt manus
meas et pedes meos,
dinumeráre possunt ómnia ossa mea.
dinumeráre possunt ómnia ossa mea.
Ipsi vero
aspíciunt et vidéntes me lætántur; dívidunt sibi induménta mea,
et de veste mea mittunt sortem.
et de veste mea mittunt sortem.
Tu autem, Dómine,
ne longe stéteris:
auxílium meum, ad juvándum me festina.
auxílium meum, ad juvándum me festina.
Eripe a gládio
ánimam meam,
et de manu canis vitam meam;
et de manu canis vitam meam;
Salva me ore
leónis
et me míserum a córnibus bubalórum.
et me míserum a córnibus bubalórum.
Enarrábo nomen
tuum frátribus meis,
in médio cœtu laudábo te.
in médio cœtu laudábo te.
"Qui timétis
Dóminum, laudáte eum; univérsum semen Jacob, celebráte eum:
timéte eum, omne semen Israël.
timéte eum, omne semen Israël.
Neque enim sprevit
nec fastidívit misériam míseri;
neque abscóndit fáciem suam ab eo
et, dum clamávit ad eum, audívit eum".
neque abscóndit fáciem suam ab eo
et, dum clamávit ad eum, audívit eum".
Ad te venit
laudátio mea in cœtu magno,
vota mea reddam in conspéctu timéntium eum.
vota mea reddam in conspéctu timéntium eum.
Edent páuperes et
saturabúntur; laudábunt Dóminum, qui quærunt eum:
"vivant corda vestra in sæcula".
"vivant corda vestra in sæcula".
Recordabúntur et
converténtur ad Dóminum
univérsi fines terræ;
univérsi fines terræ;
Et procúmbent in
conspéctu ejus
univérsæ famíliæ géntium,
univérsæ famíliæ géntium,
Quóniam Dómini est
regnum,
et ipse dominátur in géntibus.
et ipse dominátur in géntibus.
Eum solum
adorábunt omnes qui dórmiunt in terra,
coram eo curvabúntur omnes, qui descéndunt in púlverem.
coram eo curvabúntur omnes, qui descéndunt in púlverem.
Et ánima mea ipsi
vivet
semen meum sérviet ei,
semen meum sérviet ei,
Narrábit de Dómino
generatióni ventúræ,
et annuntiábunt justítiam ejus pópulo, qui nascétur: "Hæc fecit Dóminus".
et annuntiábunt justítiam ejus pópulo, qui nascétur: "Hæc fecit Dóminus".
Glória Patri.
Psalmus 3
Dómine,
quam multi sunt qui tríbulant me,
multi insúrgunt advérsum me!
multi insúrgunt advérsum me!
Multi sunt qui de
me dicunt:
"Non est salus ei in Deo".
"Non est salus ei in Deo".
Tu autem, Dómine,
clípeus meus es,
glória mea, qui érigis caput meum.
glória mea, qui érigis caput meum.
Voce mea ad
Dóminum clamávi,
et exaudívit me de monte sancto suo.
et exaudívit me de monte sancto suo.
Ego decúbui et
obdormívi:
exsurréxi, quia Dóminus susténtat me.
exsurréxi, quia Dóminus susténtat me.
Non timébo mília
pópuli,
Quæ in circúitu contra me consístunt.
Quæ in circúitu contra me consístunt.
Exsúrge, Dómine!
Salvum me fac, Deus meus!
Salvum me fac, Deus meus!
Nam maxíllam
percussísti ómnium adversántium mihi,
dentes peccatórum confregísti.
dentes peccatórum confregísti.
Penes Dóminum est
salus:
Super pópulum tuum sit benedíctio tua!
Super pópulum tuum sit benedíctio tua!
Glória Patri.
Psalmus 10
Ad
Dóminum confúgio; quómodo dícitis ánimæ meæ:
"Tránsvola in montem sicut avis!
"Tránsvola in montem sicut avis!
Ecce enim
peccatóres tendunt arcum, ponunt sagíttam suam super nervum,
ut sagíttent in obscúro rectos corde.
ut sagíttent in obscúro rectos corde.
Quando fundaménta
evertúntur,
justus quid fácere valet?"
justus quid fácere valet?"
Dóminus in templo
sancto suo;
Dóminus in cælo sedes ejus.
Dóminus in cælo sedes ejus.
Oculi ejus
respíciunt,
pálpebræ ejus scrutántur fílios hóminum.
pálpebræ ejus scrutántur fílios hóminum.
Dóminus scrutátur
justum et ímpium;
qui díligit iniquitátem, hunc odit ánima ejus.
qui díligit iniquitátem, hunc odit ánima ejus.
Pluet super
peccatóres carbónes ignítos et sulphur;
ventus æstuans pars cálicis eórum.
ventus æstuans pars cálicis eórum.
Nam justus est
Dóminus, justítiam díligit;
recti vidébunt fáciem ejus.
recti vidébunt fáciem ejus.
Glória Patri.
Psalmus 12
Quoúsque,
Dómine, obliviscéris mei omníno?
quoúsque abscóndes fáciem tuam a me?
quoúsque abscóndes fáciem tuam a me?
Quoúsque volvam
dolóres in ánima mea,
mærórem in corde meo cotídie?
mærórem in corde meo cotídie?
Quoúsque se
extóllet inimícus meus super me?
réspice, exáudi me, Dómine, Deus meus!
réspice, exáudi me, Dómine, Deus meus!
Illústra óculos
meos, ne obdórmiam in morte,
ne dicat inimícus meus: "devíci eum";
ne dicat inimícus meus: "devíci eum";
Ne exsúltent
adversárii mei, quod corrúerim:
cum confísus sim in misericórdia tua.
cum confísus sim in misericórdia tua.
Exsúltet cor meum
de auxílio tuo;
cantem Dómino, qui bona tríbuit mihi.
cantem Dómino, qui bona tríbuit mihi.
Glória Patri.
ORATIO POST LIBERATIONEM
ORÁMUS
te, Deus omnípotens, ut spíritus iniquitátis ámplius non hábeat
potestátem in hoc fámulo tuo
N.
(hac
fámula tua
N.), sed ut
fúgiat, et non revertátur: ingrediatur in eum
(eam),
Dómine, te jubénte, bónitas et pax Dómini nostri Jesu Christi,
per quem redémpti sumus, et ab omni malo non timeámus, quia
Dóminus nobiscum est: Qui tecum vivit et regnat in unitáte
Spíritus Sancti Deus, per ómnia sæcula sæculorum.
R.
Amen.
Caput III
Exorcismus
in satanam et angelos apostaticos
Exorcismus
in satanam et angelos apostaticos
Sequens
exorcismus recitari potest ab Episcopis, nec non a Sacerdotibus,
qui ab Ordinariis suis ad id auctoritatem habeant.
In
nómine Patris, et Fílii, et Spiritus Sancti. Amen.
Ad S. Michaëlem
Archangelum
Precatio
Precatio
PRINCEPS
gloriosíssime, cæléstis milítiæ, sancte Michaël Archángele,
defénde nos in prælio adversus príncipes et potestátes, advérsus
mundi rectóres tenebrárum harum, contra spirituália nequítiæ, in
cæléstibus.
Veni in auxilium hóminum; quos
Deus ad imáginem similitúdinis suæ fecit, et a tyránnide diáboli
emit prétio magno. Te custódem et patrónum sancta veneratur
Ecclésia; tibi trádidit Dóminus ánimas redemptórum in supérna
felicitáte locándas. Deprecáre Deum pacis, ut cónterat sátanam
sub pédibus nostris, ne ultra váleat captivos tenére hómines, et
Ecclésiæ nocére. Offer nostras preces in conspéctu Altíssimi, ut
cito antícipent nos misericórdiæ Dómini, et apprehéndas
dracónem, serpéntem antíquum qui est diábolus et sátanas, et
ligátum mittas in abyssum, ut non sedúcat ámplius gentes.
Exorcismus
IN
NÓMINE Jesu Christi Dei et Dómini nostri, intercedénte
immaculáta Vírgine Dei Genitrice María, beáto Michaéle
Archángelo, beátis Apóstolis Petro et Paulo et ómnibus Sanctis,
et sacra ministérii nostri auctoritáte confisi, ad infestatiónes
diabólicæ fraudis repelléndas secúri aggrédimur.
Psalmus 67
EXSÚRGAT
Deus, et dissipéntur inimici ejus, et fúgiant qui odérunt eum, a
fácie ejus.
Sicut déficit fumus, deficiant: sicut fluit cera a fácie ignis, sic péreant peccatóres a fácie Dei.
Sicut déficit fumus, deficiant: sicut fluit cera a fácie ignis, sic péreant peccatóres a fácie Dei.
V.
Ecce Crucem Dómini, fúgite, partes advérsæ.
R. Vicit Leo de tribu Juda, radix David.
R. Vicit Leo de tribu Juda, radix David.
V.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos.
R. Quemádmodum sperávimus in te.
R. Quemádmodum sperávimus in te.
EXORCIZÁMUS
te, omnis immúnde spíritus, omnis satánica potéstas, omnis
incúrsio infernális adversárii, omnis légio, omnis congregátio
et secta diabólica, in nómine et virtúte Dómini nostri Jesu
Christi, eradicáre et effugáre a Dei
Ecclésia, ab animábus ad imáginem Dei cónditis ac pretióso
divíni Agni sánguine redémptis
. Non
ultra áudeas, serpens callidíssime, decípere humánum genus, Dei
Ecclésiam pérsequi, ac Dei electos excútere et cribráre sicut
tríticum
.
Imperat tibi Deus altíssimus
, cui
in magna tua supérbia te símilem habéri adhuc præsúmis; qui
omnes hómines vult salvos fíeri, et ad agnitiónem veritátis
veníre. Imperat tibi Deus Pater
;
ímperat tibi Deus Fílius
;
ímperat tibi Deus Spíritus Sanctus
.
Imperat tibi Christus, ætérnum Dei Verbum caro factum
, qui
pro salúte géneris nostri tua invídia pérditi, humiliávit
semetípsum factus obédiens usque ad mortem; qui Ecclésiam suam
ædificávit supra firmam petram et portas ínferi advérsus eam
numquam esse prævalitúras edixit, cum ea ipse permansúrus
ómnibus diébus usque ad consumatiónem sæculi. Imperat tibi
sacraméntum Crucis
,
omniúmque christiánæ fídei Mysteriórum virtus
.
Imperat tibi excélsa Dei Génetrix Virgo Maria
, quæ
superbíssimum caput tuum a primo instánti immaculátæ suæ
Conceptiónis in sua humilitáte contrivit. Imperat tibi fides
sanctórum Apostolórum Petri et Pauli ceterorúmque Apostolórum
.
Imperat tibi Mártyrum sanguis, ac pia Sanctórum et Sanctárum
ómnium intercéssio
.
Christi, eradicáre et effugáre a Dei
Ecclésia, ab animábus ad imáginem Dei cónditis ac pretióso
divíni Agni sánguine redémptis
. Non
ultra áudeas, serpens callidíssime, decípere humánum genus, Dei
Ecclésiam pérsequi, ac Dei electos excútere et cribráre sicut
tríticum
.
Imperat tibi Deus altíssimus
, cui
in magna tua supérbia te símilem habéri adhuc præsúmis; qui
omnes hómines vult salvos fíeri, et ad agnitiónem veritátis
veníre. Imperat tibi Deus Pater
;
ímperat tibi Deus Fílius
;
ímperat tibi Deus Spíritus Sanctus
.
Imperat tibi Christus, ætérnum Dei Verbum caro factum
, qui
pro salúte géneris nostri tua invídia pérditi, humiliávit
semetípsum factus obédiens usque ad mortem; qui Ecclésiam suam
ædificávit supra firmam petram et portas ínferi advérsus eam
numquam esse prævalitúras edixit, cum ea ipse permansúrus
ómnibus diébus usque ad consumatiónem sæculi. Imperat tibi
sacraméntum Crucis
,
omniúmque christiánæ fídei Mysteriórum virtus
.
Imperat tibi excélsa Dei Génetrix Virgo Maria
, quæ
superbíssimum caput tuum a primo instánti immaculátæ suæ
Conceptiónis in sua humilitáte contrivit. Imperat tibi fides
sanctórum Apostolórum Petri et Pauli ceterorúmque Apostolórum
.
Imperat tibi Mártyrum sanguis, ac pia Sanctórum et Sanctárum
ómnium intercéssio
.
Ergo, draco
maledicte et omnis légio diabólica adjurámus te per Deum
vivum, per Deum
verum, per Deum
sanctum, per Deum, qui sic diléxit mundum, ut Filium suum
unigénitum daret, ut omnis, qui credit in eum, non péreat, sed
hábeat vitam ætérnam: cessa decípere humánas creatúras, eisque
æternæ perditiónis venénum propináre: désine Ecclesiæ nocére et
ejus libertáti láqueos injícere. Vade, sátana, invéntor et
magister omnis fallaciæ, hostis humánæ salútis. Da locum
Christo, in quo nihil invenísti de opéribus tuis; da locum
Ecclesiæ uni, sanctæ, cathólicæ, et Apostólicæ, quam Christus
ipse acquisívit sánguine suo. Humiliáre sub potenti manu Dei;
contremísce et éffuge, invocato a nobis sancto et terríbili
Nómine Jesu, quem ínferi tremunt, cui Virtútes cælórum et
Potestátes et Dominatiónes subjéctæ sunt; quem Chérubim et
Séraphim indeféssis vócibus laudant, dicéntes: Sanctus, Sanctus,
Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.
vivum, per Deum
verum, per Deum
sanctum, per Deum, qui sic diléxit mundum, ut Filium suum
unigénitum daret, ut omnis, qui credit in eum, non péreat, sed
hábeat vitam ætérnam: cessa decípere humánas creatúras, eisque
æternæ perditiónis venénum propináre: désine Ecclesiæ nocére et
ejus libertáti láqueos injícere. Vade, sátana, invéntor et
magister omnis fallaciæ, hostis humánæ salútis. Da locum
Christo, in quo nihil invenísti de opéribus tuis; da locum
Ecclesiæ uni, sanctæ, cathólicæ, et Apostólicæ, quam Christus
ipse acquisívit sánguine suo. Humiliáre sub potenti manu Dei;
contremísce et éffuge, invocato a nobis sancto et terríbili
Nómine Jesu, quem ínferi tremunt, cui Virtútes cælórum et
Potestátes et Dominatiónes subjéctæ sunt; quem Chérubim et
Séraphim indeféssis vócibus laudant, dicéntes: Sanctus, Sanctus,
Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.
V.
Dómine, exaudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
R. Et clamor meus ad te véniat.
V.
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spírito tuo.
R. Et cum spírito tuo.
Orémus.
Oratio.
Deus
cæli, Deus terræ, Deus Angelórum, Deus Archangelórum, Deus
Patriarchárum, Deus Prophetárum, Deus Apostolórum, Deus
Mártyrum, Deus Confessórum, Deus Virginum, Deus qui potestátem
habes donáre vitam post mortem, réquiem post labórem: quia non
est Deus præter te, nec esse potest nisi tu, créator ómnium
visibílium et invisibílium, cujus regni non erit finis:
humíliter majestati glóriæ tuæ suplicámus, ut ab omni
infernálium spirítuum potestáte, láqueo, deceptióne et nequítia
nos poténter liberáre, et incólumes custodíre dignéris. Per
Christum Dóminum nostrum.
R.
Amen.
Ab insídiis
diáboli, libera nos, Dómine.
Ut Ecclésiam tuam
secúra tibi fácias libertáte servire, te rogámus, audi nos.
Ut inimícos sanctæ
Ecclésiæ humiliáre dignéris, te rogámus, audi nos.
Et aspergatur locus aqua benedicta.
Fuente
